Mispoes

 Er ligt een kat op tafel, Loemel,
 en eentje op het matje bij de kast, Saar.
 En op het blauwe kussen
 trekt Juup zich snorrend uit.
 Er zit er een op de vensterbank, Dolfje,
 nee, twee, nog een achter de plant, Heks.
 Eentje rent de gekke vijf minuten, Leen.
 Een draaft de trap af en krabbelt, Zowie,
 aan de deur. En op de kop van de stoel voor het raam
 ligt languit Bink te geeuwen
 naar de merel in de tuin.

 Ze willen allemaal op de bank als wij daar zitten,
 wringen voor de beste plek. We moeten
 ‘meppen’ als we eten.
 Ze zijn soms met teveel.

 Maar sinds vorige week springt geen kat meer
 alle deuren open, ligt er geen
 voor de ondertiteling van de tv,
 is er geen die blauweplekkenkopjes geeft,
 is het leeg tussen Jets hondenpoten,
 ligt zij alleen in een zaligluie slaap:

 er is een kat dood, Mikkel,
 het voelt hier treurig stil.