Koffie

Hij nam elke morgen de bus naar de stad voor een kop koffie. Zijn eerste kop koffie. Altijd in dezelfde lunchroom. Jaar in, jaar uit. Bus, lunchroom, koffie, bus. Hij zat meestal alleen, aan dezelfde tafel achter de houten, bruin geverfde wanden, de zaak te hard verlicht voor een vroege ochtend.
Ze liet zich niet aankijken, alsof bij het felle licht zijn blik teveel was, en schreef elke ochtend zijn bestelling – 1 koffie – op. Hij wachtte en hoopte dat ze die eens voor hem zou neerzetten zonder dat hij erom had hoeven vragen. Dan kon hij thuisblijven.